W modlitwie wiernych lud, spełniając swój urząd kapłański modli się w intencji wszystkich ludzi (KL 53).
Cechy modlitwy powszechnej:
- jest błaganiem zwróconym do Boga,
- lud prosi w niej o dobro powszechne,
- ma miejsce podczas każdej Mszy świętej.
Z czego się składa modlitwa powszechna:
- Wstęp: odczytany przez celebransa,
- Wezwania: czasem może przyjmować formę śpiewu. Następują cztery rodzaje próśb:
1. W potrzebach całego Kościoła (Ojca Świętego, za Kościół, o powołania, o zjednoczenie chrześcijan).
2. W potrzebach narodów i o zbawienie całego świata (przestrzeganie praw człowieka, o pokój, zbiory, rozwój, za kierujących państwami).
3. Za doświadczonych jakimikolwiek przeciwnościami (nałogowców, za poszkodowanych, chorych, konających, cierpiących, więźniów, głodujących).
4. Za zgromadzonych i wspólnotę lokalną.
- Modlitwa celebransa, kończąca modlitwę powszechną.
Modlitwa powszechna powinna się składać z nie mniej niż pięciu wezwań, a nie więcej niż siedmiu, co najmniej po jednym wezwaniu z każdej serii.
Rodzaje wezwań:
- módlmy się za... aby... - wezwanie nie kończy się zwrotem : Ciebie prosimy, lud odpowiada: Wysłuchaj nas Panie
- módlmy się, aby... - wezwanie nie kończy się zwrotem : Ciebie prosimy, lud odpowiada: Wysłuchaj nas Panie
- módlmy się za... - wezwanie nie kończy się zwrotem : Ciebie prosimy, lud odpowiada: Wysłuchaj nas Panie - za ... - wezwanie kończy się zwrotem : Ciebie prosimy
- z fragmentami z Liturgii słowa z bieżącego dnia - wezwanie kończy się zwrotem : Ciebie prosimy